PYTANIE

Czy nauczycielowi oddelegowanemu na konkurs, szkolenie, konferencję, warsztaty itp. przysługuje dieta? Jeśli tak, to w jakiej wysokości? Czy obowiązuje nas w tej materii kodeks pracy?

ODPOWIEDŹ

Nauczycielowi oddelegowanemu na konkurs, szkolenie, konferencję, warsztaty itp.
przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową. Wykonuje on bowiem na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się szkoła, lub poza stałym miejscem pracy. Kwestie te reguluje kodeks pracy w art. 77 (5), który znajdzie zastosowanie w stosunku do nauczycieli na podstawie art. 91c ust. 1 Ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (DzU z 2006 r. nr 97, poz. 674 z późn. zm.) – kwestia podróży służbowej nie jest bowiem uregulowana przepisami Karty Nauczyciela.

Powierzenie pracownikowi przez pracodawcę wykonania określonego zadania służbowego poza stałym miejscem pracy wymaga odpowiedniego udokumentowania, takim dokumentem najczęściej jest polecenie wyjazdu służbowego –
delegacja.

Podróż służbowa odbywa się:

– zawsze na polecenie pracodawcy,

– w celu wykonania zadania służbowego,

– poza miejscowością, w której znajduje się szkoła, lub poza stałym miejscem pracy – wykonanie zadania w innym miejscu (poza stałym miejscem), ale nawet w tej samej miejscowości uzasadnia zwrot należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową. Miejsce pracy powinno być możliwie precyzyjnie określone w umowie o pracę.

Jeżeli nie są zachowane jednocześnie ww. warunki, to nie jest to podróż służbowa. Warto również pamiętać, że bez zgody zainteresowanego nie należy wysyłać w delegację pracownic w ciąży oraz pracowników opiekujących się dzieckiem do lat 4.

Wysokość oraz warunki ustalania należności przysługujących nauczycielom zatrudnionym w szkołach prowadzonych przez organy administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju określa Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (DzU nr 236, poz. 1991 z późn. zm.) oraz Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (DzU nr 236, poz. 1990 z późn. zm.).

Stosownie do przepisów rozporządzenia
pracownikowi z tytułu podróży służbowej przysługują następujące należności:

1) diety ,

2) zwrot kosztów:

a) przejazdu (np. zwrot ceny biletu),

b) noclegów (nie przysługuje, jeżeli pracownik miał zapewniony bezpłatny nocleg),

c) dojazdów środkami komunikacji miejscowej (ryczałt w wysokości 20% diety – 4,60 zł za każdą rozpoczętą dobę pobytu),

d) innych udokumentowanych wydatków określonych przez pracodawcę (rozporządzenie nie określa jakie są to przykładowo „inne wydatki” – wiadomo jedynie, że powinny być określone przez pracodawcę jeszcze przed odbyciem podróży służbowej odpowiednio do uzasadnionych potrzeb).

Dieta jest zaś należnością przeznaczoną na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia w czasie podróży. Jej wysokość określa rozporządzenie. Obecnie wynosi ona
23 zł za dobę podróży. Jest ona uzależniona od czasu trwania podróży, licząc od wyjazdu do przyjazdu i tak:

1) jeżeli podróż trwa mniej niż dobę tj. od 8 do 12 godz. – pracownikowi przysługuje
połowa diety,

2) jeżeli podróż trwa mniej niż dobę, ale ponad 12 godz. – pracownikowi przysługuje
pełna
dieta,

3) jeżeli podróż trwa dłużej niż jedną dobę – pracownikowi przysługuje
za każdą dobę dieta w pełnej wysokości,
a za niepełną stosownie:
połowa, jeżeli rozpoczęta trwa nie dłużej niż 8 godzin, lub w
pełnej wysokości jeżeli trwa ponad 8 godzin.

Dieta nie przysługuje:

• 
  

  pracownikowi, który ma zapewnione całodzienne (co najmniej 3 posiłki) bezpłatne wyżywienie,

  
  


• 
  

  pracownikowi, który został delegowany do miejscowości swojego pobytu stałego lub czasowego,

  
  


• 
  

  pracownikowi przebywającemu w podróży trwającej co najmniej 10 dni, który na dzień wolny od pracy powrócił do miejscowości pobytu stałego lub czasowego – w takim przypadku za dzień wolny spędzony w miejscowości pobytu stałego lub czasowego pracownikowi dieta nie przysługuje.

  
  

Podstawa prawna:

1. Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (DzU z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.).

2. Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (DzU z 2006 r. nr 97, poz. 674 z późn. zm.).

3. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (DzU nr 236, poz. 1990 z późn. zm.).

4. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (DzU nr 236, poz. 1991 z późn. zm.).

5. Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (DzU z 2007 r. nr 125, poz. 874, z późn. zm.).

6. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (DzU nr 27, poz. 271 z późn. zm.).

Lucyna Gromiec – konsultant w Pracowni Doskonalenia Kadry Kierowniczej Oświaty i Doradztwa Metodycznego Świętokrzyskiego Centrum Doskonalenia Nauczycieli w Kielcach; prowadzi szkolenia dla kierowniczej kadry oświatowej, rad pedagogicznych, nauczycieli oraz wychowawców; współautorka projektu edukacji prawnej społeczności szkolnej; nauczyciel akademicki w Wyższej Szkole Administracji Publicznej; ekonomista.