PYTANIE

Uczeń skierowany na miesięczną praktykę zawodową do zakładu pracy uczęszczał na zajęcia przez 7 dni w ciągu miesiąca. Po zakończeniu praktyk dostarczył do szkoły „Dziennik praktyki zawodowej” z brakującymi wpisami, oceną wystawioną przez pracodawcę oraz zaświadczenia lekarskie, że w powyższym okresie był chory. Czy szkoła ma zaliczyć uczniowi tak odbytą praktykę i uznać ocenę?

Gdzie mogę znaleźć prawne uregulowania zasad dotyczących miesięcznej praktyki uczniów technikum? Według programu nauczania oraz podstawy programowej uczeń jest zobowiązany do odbycia praktyki zawodowej w zakładzie pracy w liczbie godzin wynikających z planu nauczania. Co zrobić w sytuacji, gdy uczeń skierowany na miesięczną praktykę nie zrealizował nawet 50% tych godzin, a pracodawca wystawił mu ocenę? Czy tak odbytą praktykę zawodową szkoła powinna uznać za zaliczoną?

ODPOWIEDŹ

Zgodnie z załącznikiem nr 8 do Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 7 lutego 2012 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (DzU z 2012 r., poz. 204) praktyki zawodowe w technikum są realizowane w wymiarze określonym w podstawie programowej kształcenia w zawodach, w klasie ustalonej przez dyrektora technikum. W przypadku praktyk realizowanych dłużej niż przez 4 tygodnie dalsze tygodnie ich trwania dyrektor technikum przelicza na godziny i organizuje w ramach godzin przeznaczonych na kształcenie zawodowe. Jedna godzina zegarowa praktyki zawodowej odpowiada jednej godzinie lekcyjnej. Dyrektor technikum może rozłożyć w czasie przebieg praktyk zawodowych realizowanych dłużej niż 4 tygodnie. Wymiar godzin praktyk zawodowych dla poszczególnych zawodów określa Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 7 lutego 2012 r. w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach (DzU z 2012 r., poz. 184). Uczeń jest kierowany do odbycia praktyki zawodowej w określonym we wspomnianym rozporządzeniu wymiarze. W odniesieniu do praktyk zawodowych zastosowanie mają również przepisy Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 15 grudnia 2010 r. w sprawie praktycznej nauki zawodu (DzU nr 244, poz. 1626). Zgodnie z przepisem § 4 ust. 3 przywołanego rozporządzenia praktyki zawodowe organizuje się dla uczniów w celu zastosowania i pogłębienia zdobytej wiedzy i umiejętności zawodowych w rzeczywistych warunkach pracy. Natomiast zgodnie z przepisem § 4 ust. 6 przywołanego rozporządzenia zakres wiadomości i umiejętności nabywanych przez uczniów na zajęciach praktycznych i praktykach zawodowych oraz wymiar godzin tych zajęć i praktyk określa program nauczania dla danego zawodu dopuszczony do użytku w danej szkole przez dyrektora szkoły.

Przepisy prawa nie wskazują wprost, ile godzin nieobecności powoduje niezaliczenie praktyki. W mojej opinii w tym przypadku można posiłkować się przepisami Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2007 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (DzU nr 83, poz. 562 z późn. zm). Zgodnie z przepisem § 17 ust. 1 przywołanego rozporządzenia – uczeń może nie być klasyfikowany z jednego, kilku lub wszystkich zajęć edukacyjnych, jeżeli brak jest podstaw do ustalenia śródrocznej lub rocznej/semestralnej oceny klasyfikacyjnej z powodu nieobecności ucznia na zajęciach edukacyjnych przekraczających połowę czasu przeznaczonego na te zajęcia w szkolnym planie nauczania. Poza tym należy zwrócić uwagę, że uczeń podczas odbywania praktyki zawodowej powinien nabyć pewne umiejętności oraz wiedzę praktyczną dotyczącą zawodu. Duża absencja na takich zajęciach spowoduje, że uczeń tych umiejętności nie nabędzie, a tym samym nie zostaną zrealizowane cele praktyki zawodowej.

W przypadku tak dużej absencji, jak w opisanym przypadku, moim zdaniem są przesłanki do niezaliczenia przez szkołę odbytej praktyki.

dr Adam Balicki – pracownik naukowy Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. Autor publikacji z zakresu prawa oświatowego.