PYTANIE

Otrzymałam od dyrektora przydział 1 godziny u uczennicy objętej nauczaniem indywidualnym z powodu zagrożonej ciąży.

Uczennica jest pełnoletnia, mieszka kilka kilometrów od szkoły w miejscowości, do której nie ma dojazdu środkami komunikacji publicznej. Ja nie posiadam samochodu i nie mam możliwości dojazdu do jej domu. Uczennica mogłaby mieszkać w internacie, ale nie wyraża na to zgody. Jak można pogodzić interes uczennicy i mój (nauczyciela)?

ODPOWIEDŹ

Zgodnie z § 3 ust. 4 Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 18 września 2008 r, w sprawie sposobu i trybu organizowania indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego i indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży (DzU z 2008 r. nr 175, poz. 1086) zajęcia indywidualnego przygotowania przedszkolnego lub zajęcia indywidualnego nauczania prowadzi się w miejscu pobytu ucznia, w domu rodzinnym, specjalnym ośrodku szkolno-wychowawczym lub placówce opiekuńczo-wychowawczej.

Za organizację indywidualnego nauczania odpowiada dyrektor szkoły, który musi przede wszystkim kierować się możliwością realizacji procesu dydaktycznego ucznia objętego kształceniem indywidualnym. W opisanym przypadku nie ma możliwości zmuszenia uczennicy do zamieszkania w internacie. Z drugiej strony do kompetencji dyrektora szkoły należy przydział zadań dydaktycznych dla nauczycieli, w tym również godzin kształcenia indywidualnego, a więc nie może Pani odmówić przyjęcia takiego zadania, jeżeli zostanie ono Pani powierzone przez dyrektora szkoły. Jednocześnie zgodnie z przepisem art. 775 § 1 Kodeksu pracy (DzU z 1998 r. nr 21, poz. 94, z późn. zm.), pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową. Na podstawie wspomnianego przepisu wydane zostało Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (DzU z 2002 r. nr 236, poz. 1990, z późn. zm.). Wspomniane rozporządzenie określa wysokość oraz warunki ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej odbywanej na obszarze kraju. Zgodnie z § 5 ust. 1 przywołanego rozporządzenia środek transportu właściwy do odbycia podróży określa pracodawca. W Pani przypadku dyrektor szkoły. A więc powinien wskazać Pani, jakim środkiem lokomocji powinna Pani dotrzeć na wspomniane zajęcia, ewentualnie zapewnić dojazd pojazdem służbowym. Oczywiście wskazując wspomniany środek lokomocji, musi on kierować się względami obiektywnymi, czyli na przykład, czy do danej miejscowości dojeżdżają autobusy komunikacji publicznej lub prywatnej. Powinien również kierować się Pani możliwościami związanymi z innymi zadaniami dydaktycznymi i wychowawczymi. Na przykład, czy jest Pani w stanie dojechać do danej miejscowości i jednocześnie odbywać inne zajęcia lekcyjne tego samego dnia.

dr Adam Balicki – prawnik, pracownik naukowy Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, autor publikacji z zakresu prawa oświatowego.