PYTANIE

Jakie rozporządzenie reguluje sprawę kwalifikowania dzieci na zajęcia gimnastyki korekcyjnej? Od jakiego lekarza powinno być skierowanie na tego typu zajęcia?

ODPOWIEDŹ

1) Jakie rozporządzenie reguluje sprawę kwalifikowania dzieci na zajęcia gimnastyki korekcyjnej?

Podstawą prawną kwalifikacji dzieci na zajęcia gimnastyki korekcyjnej jest Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 22 grudnia 2004 roku w sprawie zakresu i organizacji profilaktycznej opieki zdrowotnej nad dziećmi i młodzieżą (DzU, Nr 282, poz. 2814 ze zm.).
Przy czym istotne są zmiany wprowadzone Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 21 marca 2007 roku zmieniającym rozporządzenie w sprawie zakresu i organizacji profilaktycznej opieki zdrowotnej nad dziećmi i młodzieżą. (DzU z dnia 30 marca 2007 r., Nr 56, poz. 379).

Rozporządzenie określa zakres i organizację profilaktycznej opieki zdrowotnej nad dziećmi i młodzieżą objętymi obowiązkiem szkolnym i obowiązkiem nauki oraz kształcącymi się w szkołach ponadgimnazjalnych do ukończenia 19 roku życia (§ 1).

W § 3 zostały
zapisane działania opieki profilaktycznej. Są wśród nich profilaktyczne badania lekarskie, których zadaniem jest m.in. kwalifikacja uczniów do zajęć wychowania fizycznego i programów rehabilitacyjnych (§ 3 pkt 3 b, c, d.). Oto ich pełne brzmienie:

㤠3. Profilaktyczna opieka zdrowotna nad uczniami obejmuje:

3) profilaktyczne badania lekarskie (bilanse zdrowia) w zakresie:

a) indywidualnej oceny stanu zdrowia i rozwoju uczniów,

b)
kwalifikacji do zajęć wychowania fizycznego i sportu szkolnego,

c)
zdrowotnej gotowości szkolnej uczniów,

d)
kwalifikacji do programów rehabilitacyjnych”.

2) Od jakiego lekarza powinno być skierowanie na tego typu zajęcia?

W § 4 pkt 1 rozporządzenia wymienia się lekarza podstawowej opieki zdrowotnej (wskazanego na podstawie deklaracji wyboru) jako sprawującego profilaktyczną opiekę nad uczniem. Jego obowiązkiem jest współpraca z dyrektorem szkoły (§ 5 ust. 2 pkt 5). W załącznikach do rozporządzenia znajdują się wzory dokumentacji medycznej (kart profilaktycznego badania ucznia), w których lekarz wpisuje uwagi m.in. na temat układu ruchu badanego dziecka, kwalifikacji do grup na zajęciach wychowania fizycznego oraz zaleceń dotyczących tych zajęć.

Zapisy w rozporządzeniu nie oznaczają oczywiście, że zakwalifikować na zajęcia korekcyjne nie może lekarz specjalista. Decyzję o potrzebie takiej konsultacji podejmuje jednak zazwyczaj lekarz podstawowej opieki zdrowotnej.

Uzupełniając informacje na temat gimnastyki korekcyjnej, warto powiedzieć, że szkoły mają obowiązek organizowania takich zajęć.

Podstawą prawną organizowania gimnastyki korekcyjnej w szkole jest Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 12 lutego 2002 roku w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych. (DzU, Nr 15, poz. 142 ze zm.). Obowiązek ten został zapisany w § 2 ust. 1 pkt 4:

„§ 2.1. Ramowy plan nauczania określa tygodniowy wymiar godzin zajęć edukacyjnych dla odpowiednich okresów nauczania o wyróżnionych celach, stanowiących całość dydaktyczną, zwanych dalej „etapami edukacyjnymi”, w szkole podstawowej, gimnazjum, zasadniczej szkole zawodowej, trzyletnim liceum ogólnokształcącym, trzyletnim liceum profilowanym, czteroletnim technikum, zasadniczej szkole zawodowej oraz w szkołach ponadpodstawowych:

4) zajęć o charakterze terapeutyczno-wychowawczym, z uwzględnieniem zajęć rozwijających, kompensacyjnych i usprawniających, zwanych dalej „zajęciami rewalidacyjnymi”.

Cytowany zapis nie pozostawia wątpliwości, zajęcia rewalidacyjne powinny być organizowane na wszystkich etapach edukacyjnych.

W rozporządzeniu określono także rodzaje zajęć rewalidacyjnych organizowanych w szkole. Mówi o tym § 3:

㤠3.1.
Na podstawie ramowego planu nauczania dyrektor szkoły ustala szkolny plan nauczania dla danego etapu edukacyjnego, z wyodrębnieniem każdego roku szkolnego.

2. W szkolnym planie nauczania należy dodatkowo uwzględnić w zależności od rodzaju i stopnia niepełnosprawności uczniów, z zastrzeżeniem ust. 3, następujące zajęcia rewalidacyjne:

1) korekcyjne wad postawy,

2) korygujące wady mowy,

3) orientacji przestrzennej i poruszania się,

4) nauki języka migowego lub innych alternatywnych metod komunikacji,

5) inne, wynikające z programów rewalidacji”.

Zapis ten nie dotyczy szkół specjalnych zorganizowanych w zakładach opieki zdrowotnej, w tym w zakładach lecznictwa uzdrowiskowego, a także w szkołach specjalnych dla uczniów niedostosowanych społecznie, zagrożonych niedostosowaniem społecznym, zagrożonych uzależnieniem, z zaburzeniami zachowania. Stanowi o tym ust. 3 § 3.

Podstawa prawna:

1) Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 22 grudnia 2004 roku w sprawie zakresu i organizacji profilaktycznej opieki zdrowotnej nad dziećmi i młodzieżą (DzU, Nr 282, poz. 2814 z późn. zm.).

2) Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 12 lutego 2002 roku w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (DzU, Nr 15, poz. 142 z późn. zm.).

Bożena Kula – nauczyciel konsultant Pracowni Doskonalenia Kadry Kierowniczej i Doradztwa Metodycznego w Świętokrzyskim Centrum Doskonalenia Nauczycieli w Kielcach.