PYTANIE

Czy szkoła ma prawo wystąpić do poradni logopedycznej o wydanie opinii na temat dziecka – jego funkcjonowania na zajęciach, podejścia do zadań stawianych przed dzieckiem do wykonania itp.? Jeżeli nie, to jaki przepis prawny został złamany?

ODPOWIEDŹ

Z wnioskiem o opinie oraz orzeczenie poradni psychologiczno-pedagogicznej mogą wystąpić tylko rodzice (prawni opiekunowie). Wynika to z § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym publicznych poradni specjalistycznych (Dz. U. z 2010 r. nr 228, poz. 1488) oraz z § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 18 września 2008 r. w sprawie orzeczeń i opinii wydawanych przez zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych (DzU z 2008 r. nr 173, poz. 1072). Ewentualnie na wniosek lub za zgodą rodziców dziecka poradnia może przekazać kopię opinii do przedszkola, szkoły lub placówki, do której uczęszcza dziecko.

Oznacza to, że dyrektor nie ma uprawnień wnioskować do poradni psychologiczno-pedagogicznej o wydanie opinii na temat ucznia. Być może w pytaniu chodziło o organizowanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej przez szkoły. W takim przypadku szkoły mogą współpracować z poradniami, również specjalistycznymi, w tym zakresie.

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach i szkołach i placówkach mówi, że publiczne przedszkola, szkoły i placówki udzielają i organizują uczęszczającym do nich uczniom, ich rodzicom oraz nauczycielom pomoc psychologiczno-pedagogiczną. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana uczniowi w przedszkolu, szkole i placówce polega na rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia oraz rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych ucznia, wynikających m.in. z zaburzeń komunikacji językowej. Pomoc polega na wspieraniu rodziców i nauczycieli w rozwiązywaniu problemów wychowawczych i dydaktycznych oraz rozwijaniu ich umiejętności wychowawczych w celu zwiększania efektywności pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów.

Jest ona organizowana i udzielana we współpracy z:

1) rodzicami uczniów;

2) poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi;

3) placówkami doskonalenia nauczycieli;

4) innymi przedszkolami, szkołami i placówkami;

5) organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.

Pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana z inicjatywy:

1) ucznia;

2) rodziców ucznia;

3) nauczyciela, wychowawcy grupy wychowawczej lub specjalisty, prowadzącego zajęcia z uczniem;

4) poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej;

5) asystenta edukacji romskiej;

6) pomocy nauczyciela.

Planowanie i koordynowanie udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej jest zadaniem zespołu składającego się z nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych oraz specjalistów (np. psychologów, logopedów), prowadzących zajęcia z uczniem w celu opracowywania m.in. karty potrzeb i świadczeń ucznia.

Dyrektor przedszkola, szkoły i placówki niezwłocznie po uzyskaniu informacji dotyczącej rozpoznanych przez te osoby specjalnych potrzeb edukacyjnych ucznia inicjuje zespołowe spotkanie całego zespołu prowadzącego zajęcia z dzieckiem/uczniem, w celu dokonania jak najlepszej dla niego organizacji potrzebnych form pomocy.

Dariusz Skrzyński – prawnik, specjalista z zakresu prawa oświatowego, prawa pracy i prawa autorskiego.