Pytanie:

Jestem mamą dwóch niepełnosprawnych córek. Dowóz do szkoły zapewnia Gmina, ostatnio przed rozpoczęciem roku szkolnego w sierpniu napisałam prośbę odręcznie do wójta o zapewnienie oraz kontynuację tego transportu. Na początku września zostałam poproszona o wypełnienie druku przygotowanego przez wydział oświaty w tej gminie gdzie jest pkt. Uzasadnienie... Sprawiło to że zaczęłam się zastanawiać i zwróciłam się z zapytaniem do urzędniczki czy rodzice dzieci zdrowych które mają też zapewniony autobus na terenie gminy do szkół, uzasadniają dlaczego ich dzieci korzystają z takiego rodzaju transportu? Jeśli nie dlaczego ja mam uzasadniać swoją prośbę? Przecież od w/w uzasadnienia nie będzie zależeć odpowiedź bo jest to obowiązek Gminy. Oczywiście urzędnik postawił się wyższością znajomości przepisów i wpisałam w uzasadnieniu coś co jest sprzeczne z prawdą i zke due z tym czuję... Pytanie czy taki pkt powinien znajdować się we wniosku? Czy moja prośba która zawiera imię i nazwisko i adres córek, adres placówki do której uczęszczaja i na okres czyli rok szkolny nie wystarcza? Ponadto zostałam poproszona o składanie takiego wniosku co semestr, czy wniosek nie powinien być na cały rok szkolny?

Odpowiedź:

W związku  z tym, że przepisy prawa nie rozstrzygają kwestii poruszonych w pytaniu i biorąc pod uwagę, że obowiązek dowozu dzieci niepełnosprawnych do szkoły zapewnia gmina, proponuje zwrócić się w formie pisemne do gminy z prośbą o udzielenie odpowiedzi.

Uzasadnienie:

Obowiązek gminy w zakresie dowozu uczniów niepełnosprawnych wyrażony został na gruncie przepisu art. 39 ust. 4 Prawa oświatowego. W przypadku, gdy dowóz zapewniają rodzice, gmina ma obowiązek zwrotu kosztów dowozu, zgodnie z normą wyrażoną w art. 39a Prawa oświatowego.

Zgodnie z powołaną regulacją, obowiązkiem gminy jest:

1) zapewnienie uczniom niepełnosprawnym, których kształcenie i wychowanie odbywa się na podstawie art. 127 Prawa oświatowego, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższej szkoły podstawowej, a uczniom z niepełnosprawnością ruchową, w tym z afazją, z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym - także do najbliższej szkoły ponadpodstawowej, do końca roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym uczeń kończy 21. rok życia;

2) zapewnienie dzieciom i młodzieży, o których mowa w art. 36 ust. 17 Prawa oświatowego, a także dzieciom i młodzieży z niepełnosprawnościami sprzężonymi, z których jedną z niepełnosprawności jest niepełnosprawność intelektualna, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do ośrodka rewalidacyjno-wychowawczego, do końca roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym kończą:

24. a) 24. rok życia - w przypadku uczniów z niepełnosprawnościami sprzężonymi, z których jedną z niepełnosprawności jest niepełnosprawność intelektualna,
25. b) 25. rok życia - w przypadku uczestników zajęć rewalidacyjno-wychowawczych.

Obowiązek dowozu gmina może również zrealizować poprzez zapewnienie zwrotu kosztów dowozu, jeżeli dowóz zapewniają rodzice. Zwrot kosztów następuje według zasad określonych w art. 39a Prawa oświatowego

Zgodnie z poglądem utrwalonym w orzecznictwie, do rodziców należy wybór sposobu spełniania tego obowiązku. Przykładowo, w wyroku z 15.12.2015 r. (III SA/Kr 1230/15), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie stwierdził, że alternatywnym obowiązkiem gminy, aktualizującym się, jeśli rodzice ucznia upośledzonego w stopniu głębokim zdecydują się sami zorganizować dziecku odpowiedni dowóz do placówki, jest pokrycie kosztów przejazdu ucznia i jego opiekuna na zasadach ustalonych w umowie zawartej z rodzicami lub opiekunami ucznia.

Z przepisów powszechnych nie wynika, aby wniosek rodzica zawierał uzasadnienie i aby był potwierdzany co semestr.

Podstawa prawna:

• 39 ust. 4, art. 39a ustawy z 14.12.2016 r. – Prawo oświatowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2021, poz. 1082 ze zm.).