Dnia 10 czerwca 2009 r. weszło w życie Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 8 czerwca 2009 r. w sprawie dopuszczania do użytku w szkole programów wychowania przedszkolnego i programów nauczania oraz dopuszczania do użytku szkolnego podręczników (DzU nr 89, poz. 730).

Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 6 stycznia 2009 r. w sprawie dopuszczania do użytku szkolnego programów wychowania przedszkolnego, programów nauczania i podręczników oraz cofania dopuszczenia (DzU nr 4, poz. 18), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. Ustawa z dnia 19 marca 2009 r. znowelizowała przepisy art. 22a ustawy o systemie oświaty, wprowadzając generalną zasadę dopuszczania programów wychowania przedszkolnego i programów nauczania do użytku w danej szkole przez dyrektora szkoły, po zasięgnięciu opinii rady pedagogicznej. W programie muszą się znaleźć informacje o sposobie organizacji procesu nauczania. Nowe rozporządzenie precyzuje warunki przyjmowania przez dyrektora programów do użytku szkolnego, kryteria, jakie muszą programy spełniać oraz elementy, które powinny znaleźć się w opiniach, na podstawie których dyrektor programy przyjmuje. Zgodnie z rozporządzeniem, nauczyciel jest autorem programu nauczania jako ten, który wie, jak najlepiej zorganizować proces nauczania w swojej klasie. Nauczyciel może się posiłkować znanymi sobie programami, ale dostosowując je do nowej podstawy programowej – przede wszystkim musi poznać podstawę programową, przemyśleć ją i zaplanować własny sposób jej realizacji.

Rozporządzenie z dnia 8 czerwca 2009 r. nie wprowadza zasadniczych zmian w procedurze dopuszczania do użytku szkolnego podręczników
przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania w stosunku do przepisów rozporządzenia MEN z dnia 6 stycznia 2009 r. Określono w nim, że:

– opinie merytoryczno-dydaktyczne w przypadku podręcznika przeznaczonego do nauki języka obcego nowożytnego w edukacji wczesnoszkolnej (kształceniu zintegrowanym) będą sporządzali rzeczoznawcy z zakresu danego języka obcego nowożytnego (§ 10 ust. 4 rozporządzenia);

– wniosek o dopuszczenie do użytku szkolnego podręcznika przeznaczonego do kształcenia ogólnego będzie określał również, czy podręcznik uwzględnia nową podstawę programową kształcenia ogólnego (§ 12 ust. 3 rozporządzenia), określoną w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół, czy też uwzględnia dotychczasową podstawę programową kształcenia ogólnego, która określona była w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 26 lutego 2002 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (DzU nr 51, poz. 458 z późn. zm.);

– możliwe jest dopuszczenie do użytku szkolnego podręcznika w formie elektronicznej
(§ 9, § 10 ust. 10 i § 13 ust. 3 rozporządzenia);

– podręcznik przeznaczony do kształcenia ogólnego może zawierać towarzyszące mu materiały pomocnicze przeznaczone dla ucznia, w szczególności karty pracy, zeszyty ćwiczeń, materiały multimedialne (§ 6 rozporządzenia); rozwiązanie to jest odpowiedzią na liczne postulaty w tej sprawie zgłaszane w szczególności przez rzeczoznawców podręczników przeznaczonych do edukacji wczesnoszkolnej (kształcenia zintegrowanego) i podręczników do nauki języków obcych, które zwykle zawierają dodatkowe materiały przeznaczone dla ucznia, stanowiące integralną część podręcznika głównego i z tego względu powinny również podlegać ocenie rzeczoznawców.