Program „Młodzież w działaniu” to program Unii Europejskiej wspierający uczestnictwo w kształceniu pozaszkolnym, czyli edukacji pozaformalnej.

Umożliwia nawiązywanie kontaktów międzynarodowych i wymianę doświadczeń. Zachęca do podejmowania różnorakich działań na rzecz społeczności lokalnej, służących również indywidualnemu rozwojowi. Promuje ideę zjednoczonej Europy.

Program „Młodzież w działaniu” został przyjęty przez Radę Europy 24 lipca 2006 r. Wspólnym stanowiskiem nr 14/2006. Rozpoczął się on w 2007 roku i potrwa do 2013 roku.

Program dotyczy:

– państw członkowskich Unii Europejskiej (Austria, Belgia, Bułgaria, Cypr, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Litwa, Łotwa, Luksemburg, Malta, Niemcy, Polska, Portugalia, Czechy, Słowacja, Rumunia, Słowenia, Szwecja, Węgry, Wielka Brytania, Włochy);

– państw będących członkami Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA), należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego (Islandia, Lichtenstein, Norwegia);

– państw kandydujących do Unii Europejskiej (Turcja);

– sąsiedzkich krajów partnerskich z Europy Południowo-Wschodniej (Albania, Bośnia i Hercegowina, Chorwacja, Czarnogóra, Macedonia i Serbia), Europy Wschodniej i Kaukazu (Armenia, Azerbejdżan, Białoruś, Gruzja, Mołdawia, Rosja, Ukraina), krajów basenu Morza Śródziemnego (Algieria, Autonomia Palestyńska, Egipt, Izrael, Jordania, Liban, Maroko, Syria, Tunezja).

Uczestnikami programu mogą być osoby w wieku 13–30 lat, organizacje typu non profit, organizacje, instytucje, grupy nieformalne współpracujące z młodzieżą, władze lokalne, regionalne i krajowe związane z działaniem na rzecz młodzieży, wszyscy zainteresowani edukacją pozaformalną i pracujący z młodzieżą.

Szczególny nacisk program kładzie na zwiększenie udziału w życiu społecznym młodzieży z mniejszymi szansami, czyli takiej, która ze względów społecznych, geograficznych, zdrowotnych lub ekonomicznych ma mniejsze możliwości uczestniczenia w życiu społecznym. Program wspiera młodzież i osoby pracujące z młodzieżą nie tylko poprzez finansowanie ich projektów, ale także poprzez udostępnianie im informacji, organizowanie szkoleń oraz tworzenie możliwości przygotowywania nowych przedsięwzięć z partnerami w całej Europie i poza jej granicami.

Cele programu to promowanie europejskich postaw obywatelskich wśród młodzieży, rozwijanie poczucia solidarności i tolerancji, pogłębianie porozumienia między młodzieżą z różnych państw, promowanie współpracy europejskiej w zakresie działań młodzieżowych, zwiększenie udziału w życiu społecznym młodzieży z mniejszymi szansami.

W ramach programu są realizowane akcje:

1. Młodzież dla Europy – obejmuje wymianę młodzieży, tworzenie inicjatyw młodzieżowych na poziomie lokalnym, regionalnym i krajowym, wsparcie młodzieży w uczestnictwie w życiu demokratycznym na poziomie lokalnym, regionalnym, krajowym oraz międzynarodowym.

2. Wolontariat Europejski – wspieranie uczestnictwa młodzieży w różnych formach wolontariatu, uczestnictwo w indywidualnych lub grupowych w działaniach non profit i niezarobkowych.

3. Młodzież w świecie – współpraca z sąsiedzkimi krajami partnerskimi Unii Europejskiej oraz innymi krajami partnerskimi w zakresie wymiany młodzieży, szkoleń.

4. System wsparcia młodzieży – wsparcie dla organizacji zajmujących się problematyką i działaniami młodzieżowymi na poziomie europejskim (szkolenia, projekty wspierające, działania informacyjne, przedsięwzięcia partnerskie, seminaria i spotkania).

5. Wsparcie europejskiej współpracy w zakresie problematyki i działań młodzieżowych – spotkania młodzieży i osób odpowiedzialnych za politykę młodzieżową, wsparcie działań prowadzących do lepszego poznania problematyki i działań młodzieżowych, współpraca z organizacjami międzynarodowymi.

Wnioski można składać pierwszego dnia lutego, kwietnia, czerwca, września i listopada. Przy czym na pierwszym etapie selekcji wniosków odpadają te, które nie są przesłane w terminie oraz na nieodpowiednim formularzu. Pamiętać również trzeba, że wnioskodawcą musi być organizacja non profit. Ponadto wnioskodawca musi wykazać, że posiada stałe i wystarczające źródła finansowania, umożliwiające mu prowadzenie działań przez cały okres realizacji projektu i udział w ich finansowaniu. Ostateczną kwotę przyznaje się bowiem dopiero po analizie raportu końcowego i może być ona zmniejszona po kontroli faktycznej realizacji projektu (nie może być natomiast zwiększona w porównaniu z kwotą na umowie).